wtorek, 26 kwietnia 2011

Wpaść w króliczą norę
Tam
Zjeść ciastko albo dwa
Od których rośnie się wysoko

Wyrosnę ze złudzeń
Z głową w chmurach będę chodzić
Po drugiej stronie lustra


Nic, tak mi się wydaje, nie jest unikalne
Wszystko co czuje, czułam, będę czuć
Ktos gdzieś już przeżył
To takie nieludzkie nie móc mieć niczego tylko dla siebie
Być powtarzalnyn schematem w strukturze świata

Mimo to zaczytuję się ostatnio Osiecką...



Muszę coś zrobić z włosami

Muszę coś zrobić z włosami
Muszę coś zrobić z oczami
bo tak mi jakoś ciemno
chociaż tak mocno czekamy
czy my się kiedyś spotkamy
ja z tobą, a ty ze mną.
Czarna woda między nami i sokole oczy
czyśmy sobie winni sami
czy świat nas zaskoczył.

Muszę coś zrobić z listami,
muszę coś zrobić z myślami
bo tak mi jakoś ciemno
chociaż tak mocno czekamy
ja z tobą, a ty ze mną.
Żywy ogień między nami
wielki pożar ziemi
czyśmy sobie winni sami
czyśmy wymyśleni?

Muszę coś zrobić z rankami
muszę coś zrobić z nocami
bo tak mi jakoś ciemno
chociaż tak mocno czekamy
czy my się kiedyś spotkamy
ja z tobą, a ty ze mną?
Kłamstwa w nas jest coraz więcej
rzadkośmy weseli
czy nam kto zawiązał ręce
czyśmy nie dość chcieli?
— A.Osiecka

4 komentarze:

  1. Porwałaś mnie tam z sobą do tej króliczej nory

    OdpowiedzUsuń
  2. piękna Osiecka.
    lubię tą rozległą przestrzeń, którą tworzysz w mojej głowie tym co i jak piszesz. i to, czym ją tymi słowami zapełniasz. dziś też :)

    OdpowiedzUsuń
  3. zawstydzam się takimi komentarzami przyjemnie :)

    OdpowiedzUsuń
  4. Czasem aż się dziwię, że poeci potrafią tak dokładnie opisać to, co mi potrzebne. Chciałam też napisać "piękna Osiecka", ale widzę, że splagiatowałabym Pannę Łaskotkę. :)
    Wciąga mnie twój blog, czytam dalej!

    OdpowiedzUsuń